Κώνος Ταξινόμησης PlanToys 5465

Η PlanToys αγκαλιάζει και σέβεται τη μητέρα φύση. Επιλέγει οικολογικά και φιλικά προς το περιβάλλον υλικά. Έχει καθιερώσει τη χρήση ξύλου ειδικά επεξεργασμένου χωρίς βακτήρια και μικροοργανισμούς. Για την συναρμολόγηση των παιχνιδιών χρησιμοποιείται μη τοξική κόλλα χωρίς φορμαλδεΰδη και μη τοξικές βαφές με βάση το νερό χωρίς βαρέα μέταλλα, όπως είναι ο μόλυβδος, υδράργυρος κ.ά. Σε όλες τις εκτυπώσεις χρησιμοποιείται μελάνι σόγιας και μελάνι που έχει ως βάση το νερό.

Η PlanToys από το 2008 και για τα επόμενα 10 χρόνια προσέφερε δωρεάν σε Κρατικά Ιδρύματα και Ειδικά Σχολεία παγκοσμίως την πρώτη σειρά οικολογικών παιχνιδιών που απευθύνονται σε παιδιά με ειδικές ικανότητες, όλα κατασκευασμένα από 100% φυσικά υλικά, τηρώντας αυστηρά περιβαλλοντικά κριτήρια. Τα παιχνίδια της αποτελούν υπόδειγμα στη βιομηχανία παιχνιδιού, ενώ η εκπαιδευτική τους αξία έχει αναγνωριστεί από τους πιο αξιόλογους διεθνείς οργανισμούς βραβείων.

«Στόχος είναι να βάζεις τον ήλιο σύνορο.»

«Το 1973 πήρα το πτυχίο της παιδαγωγικής ακαδημίας και το 1978 άνοιξα ένα σύγχρονο βιβλιοπωλείο, όπου πάντρεψα το παιδικό βιβλίο με το εκπαιδευτικό παιχνίδι.

Το 1991 ξεκίνησα σαν το Γλάρο Ιωνάθαν (χωρίς να ξέρω Αγγλικά) με αφορμή ένα ταξίδι στη Νυρεμβέργη, σε μια έκθεση, όπου είδα τα παιχνίδια και εντυπωσιάστηκα και αποφάσισα να ρισκάρω και να φέρω το οικολογικό παιχνίδι στην Ελλάδα.

Ήθελα να κάνω αυτό που μου αρέσει, αλλά παράλληλα να είναι χρήσιμο και να συνεισφέρω για έναν καλύτερο και πιο βιώσιμο κόσμο.

Η μεγαλειώδης, ευγενική, γνήσια και επιβλητική προσωπικότητα του Vitool Viraponsavan, ιδρυτή της PlanToys, καθώς και η αγωνιστική μου διάθεση, η αγάπη και η πίστη για προσφορά στα παιδιά καθόρισαν και σφράγισαν την πορεία της ζωής μου.

Ξεκίνησα χωρίς οικονομικούς πόρους και εμπειρία στο χώρο του παιχνιδιού. Το μόνο που διέθετα ήταν το πείσμα και το όνειρο.

Είμαι υπέρ των ονείρων επειδή η φαντασία δεν σημαίνει ότι περνάς στη δράση, ενώ τα όνειρα συνήθως είναι οι στόχοι που έχεις στη ζωή. Στόχος είναι να βάζεις τον ήλιο σύνορο, όπως είπε και ο Νίκος Γκάτσος, δηλαδή κάτι που δεν θα φτάσεις ποτέ, αλλά θα σε αναγκάσει να προχωράς για να βρεις την αλήθεια, το φώς.

Πιστεύω πως όταν έχεις ένα όνειρο πρέπει να το δουλεύεις για να το πραγματοποιήσεις. Οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς, το όσο μυαλό μου χάρισε ο θεός, η σύνεση, η φρόνηση και η συνέπεια να προχωρώ με σταθερά βήματα, προσδιόριζαν και προσδιορίζουν καθημερινά την πορεία μου.

Διάλεξα τον ανήφορο γιατί κατά εκεί με έσπρωχνε η καρδιά μου και την ακολούθησα με εμπιστοσύνη. Γιατί η καρδιά, όπως λέγει και ο Ν. Καζαντζάκης, σμίγει ότι ο νους χωρίζει. Ξεπερνά την παλαίστρα της ανάγκης και μετουσιώνει το πάλεμα σε αγάπη.

Παρόλα αυτά, δεν θα είχα κάνει τίποτα μέχρι σήμερα εάν δεν ήμουν «σαν το στάχυ το γεμάτο» που περιμένει υπομονετικά το θερισμό. Ως γνωστόν το στάχυ το άδειο το παίρνει ο άνεμος.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο στον άνθρωπο φαντάζομαι είναι η έλλειψη πίστης σε ένα ιδανικό ανώτερο από το εγώ του.

Όταν έχεις πίστη και αγάπη σ’ αυτό που κάνεις τότε γίνεσαι ατέρμονος.

Έτσι αρματωμένος με όλα αυτά και μ’ ένα χρέος και ευθύνη και με ψυχή φλεγόμενη, γενναία, ανήσυχη – γιατί έτσι μονάχα η ζωή αποκτά ευγένεια και ενότητα – προσπάθησα, δεν ξέρω αν τα κατάφερα, άνοιξα όμως έναν καινούργιο ορίζοντα στο χώρο του παιχνιδιού και ταξίδεψα σ’ έναν υπέροχο μύθο, σ’ ένα πάρα πολύ όμορφο όραμα.

Τι πιο ωραίο να πεθαίνεις για ένα όραμα, για ένα όμορφο μύθο απ’ το να ζεις συνεχώς μια χαμοζωή.

Τελειώνοντας, ας μας συνοδεύουν τα σοφά λόγια του μεγάλου δασκάλου Γιάννη Κακριδή.

“Ποτέ μην συνθηκολογήσετε με τις συμβατικότητες της ζωής. Κάνετε πιστά πάντα το χρέος σας, καθένας στη θέση που θα βρεθεί και μην ξεχνάτε ποτέ την αλήθεια. Ο κάθε άνθρωπος πάνω στη γη τούτη είναι υπεύθυνος για την τύχη όλου του κόσμου.“»